#10 Astrid
Beleving van de C-tijd zonder prik
Een speciale aflevering van The Long Shot. Ik ben in gesprek geweest met Astrid in de studio van LNN Media. Het is een heel open gesprek geworden tussen een geprikt en een ongeprikt mens op een bijzondere underground locatie.
Astrid had al snel besloten om niet mee te doen met de C-prikken. Naast haar onderliggende aandoening, zijn er zoveel red flags geweest voor haar. Zij heeft 18 jaar geleden MS diagnose gekregen en deze aandoening is bij haar gelukkig stabiel gebleven en heeft er verder weinig last van. Als ze haar arts en neuroloog de vraag stelde ‘Zijn deze prikken veilig voor mijn lijf?’, kreeg ze te horen ‘We verwachten dat…’. Dit soort uitspraken stelden haar niet gerust.
Ze is zich gaan verdiepen in de C-prikken en kwam erachter dat deze prikken helemaal niet veilig zijn. Ze hoorde de eerste geluiden uit Amerika en Israël die totaal niet overeen kwamen met wat de overheid zei.
Astrid is geen Corona ontkenner of anti-vaxer, maar ze gelooft niet dat de C-prikken dé oplossing zijn. Samen met twee vriendinnen had ze een Facebook groep opgericht om mensen te waarschuwen voor de C-prikken, maar de groep werd snel verwijderd.
Zelf heeft Astrid in de zorg gewerkt en ze vindt dat dit hele C-beleid te ver is gegaan. Astrid heeft er bewust voor gekozen om hardop in haar directe omgeving te zeggen dat ze echt niet de prikken gaat nemen en heeft haar dierbaren ook gewaarschuwd. Dat werd haar niet in dank afgenomen. Vriendschappen zijn kapot gegaan na 30 jaar en de band met familieleden is ook veranderd.
Astrid werd uitgemaakt voor een egoïst, anti-vaxer en een gevaarlijk mens. In de media werd de ongeprikte mens helemaal ontmenselijkt. Het werd een heksenjacht: “we weten waar jullie wonen”.
In het begin voelde Astrid zich eenzaam, toen ze naar demonstraties ging stapte ze werkelijk in een warm bad. Ze voelde zich niet meer alleen.
Helaas ziet ook Astrid in haar directe omgeving de nadelige gevolgen van de prikken. Mensen die het toegeven, maar ook mensen die het wellicht niet willen zien. Astrid geeft toe dat ze een ’told you so’ persoon was, maar merkte ook al gauw dat dit niet dé juiste houding is.
In het nagesprek vertelde Astrid dat ze lid werd van prikschade support groepen, omdat ze op zoek was naar de bevestiging dat wat ze heeft gehoord en gelezen ook daadwerkelijk echt klopt. Helaas heeft zij die bevestiging gevonden in de groepen. Ze was vooral gefrustreerd toen. Ze vond het zo jammer om te zien dat jonge mensen hun gezondheid riskeren om op vakantie te gaan.
Zij weet immers hoe het is als je leven opeens drastisch verandert door een auto immuunziekte en in haar geval ook nog een kapotte rug waardoor ze niet meer kan werken. Je gezondheid moet je koesteren en er niet mee spelen.
Nu zou Astrid graag willen zien dat we verbinden en naar elkaar luisteren, bijvoorbeeld een demonstratie houden met prikschade mensen om de maatschappij bewuster te maken van de risico’s van de C-prikken.
Ondanks dat ze vriendschappen kwijt is geraakt en het contact met haar familie minder is geworden, heeft Astrid ook veel nieuwe vrienden erbij gekregen. Luisteren naar haar onderbuikgevoel was voor haar juist geweest. Dicht bij jezelf blijven, zelf blijven nadenken en altijd naar je hart luisteren. Dat is haar levensles geweest.
Astrid en ik hebben in principe het tegenovergestelde gedaan wat SIRE van ons verwacht: we hebben een gesprek gevoerd over dit taboe thema én we zijn juist nog meer de diepte ingegaan. Een volle confrontatie. We stellen vragen die niemand durft te stellen en te beantwoorden.
Iets over de locatie zelf waar wij het gesprek hebben opgenomen, dat is ook een bijzonder verhaal. LNN Media is een underground mediazender die mensen heeft gewaarschuwd voor de onveilige prikken tijdens de roll-out van het C-beleid, terwijl de mainstream media toen muisstil was.
Deel dit gesprek