Esther Reinders (52) was vóór de C-prikken een actieve vrouw wat vol in het leven stond. Ze is gelukkig getrouwd en heeft een gezin. Verder had ze een druk sociaal leven, zoals met vrienden op pad gaan, dansen en naar concerten gaan. Ze was ook sportief, ze wandelde veel en deed aan bergbeklimmen. Voorheen werkte ze bij de marine, later werkte ze in de zware gehandicaptenzorg. Via haar werk voelde ze zich op een indirecte manier gedwongen om de C-prikken te nemen. Haar grootste motivatie om de prikken te nemen was om haar zwaar gehandicapte patiënten te beschermen. Overigens heeft ze talloze vaccinaties gehad bij de marine en nooit ernstige bijwerkingen ervaren.

In februari 2021 kreeg Esther haar eerste AstraZeneca prik. ’s Avonds kreeg ze rare hoofdpijnen en drie dagen na de prik begon ze pijn te krijgen in haar benen. Ze had opeens moeite met traplopen, ze kreeg zware benen, tremors, verzuring en een stijf gevoel in haar spieren. Met de weken kreeg ze steeds meer moeite avonddiensten te lopen. Op een gegeven moment kon ze niet meer op haar benen staan. Op haar werk hadden haar collega’s dit soort klachten niet ervaren na de prik. Om deze reden legde Esther in eerste instantie geen verband met de prik.

Esther besloot een tweede prik te nemen, dit keer van Pfizer. Drie dagen na de prik kreeg ze zeurende klachten, dit keer bij haar borststreek die verergerden met de tijd. Twee weken na de tweede prik kreeg ze heftige hartkloppingen en een enorme druk op haar borst. Er werd een hartfilmpje gemaakt, omdat ze een vermoeden hadden dat ze hartcomplicaties heeft gekregen door de vaccinatie. Ze was namelijk niet de eerste met dit soort klachten na een prik. In het ziekenhuis werd bevestigd dat ze pericarditis heeft, oftewel ontsteking van het hartzakje, wat een bekende bijwerking is van de C-prikken. Er werd ook gecontroleerd of ze Covid heeft opgelopen, maar uit de test was te zien dat ze geen sporen van Covid had. Haar beenfunctie werd slechter en ze kon steeds moeilijker lopen. Esther begon ook last te krijgen van cognitieve problemen, zoals multi-tasking, uit haar woorden komen, concentratie- en geheugenproblemen.

Vijf maanden na de tweede prik kreeg Esther Corona. Vanaf toen kreeg ze de diagnose ‘Long Covid’, maar al haar symptomen had ze dus al vóór de Corona besmetting. De ergotherapeute merkte op dat haar symptomen niet overeenkomen met die van Long Covid patiënten en raadde haar aan om naar een neuroloog te gaan. Vanaf dat moment heeft Esther talloze artsen gezien en testen ondergaan. Op de EMG spiertest waren afwijkingen te zien waaronder vertraging in haar rechterbeen. Uit een tremoronderzoek is gebleken dat ze inderdaad tremors heeft. Verder waren er witte stippen te zien op de MRI hersenscan. Hersenvertraging was te zien zowel in EEG als QEEG hersenonderzoek. Naast cognitieve en neurologische problemen heeft Esther ook visuele problemen. De neuro-optometrist zag visuele afwijkingen die kenmerkend zijn bij mensen met NAH (niet aangeboren hersenletsel).