#33 Kim Roeloffzen

Kim Roeloffzen (46) is alleenstaande moeder, heeft een dochter en had een fijn sociaal leven. Medisch gezien had ze overgewicht, maar verder geen serieuze gezondheidsklachten. Ze werkte in de horeca en was het aanspreekpunt van het bedrijf. Op haar werk moest ze voortdurend rekening houden met de RIVM-maatregelen. Ze nam de covid prikken puur uit angst, omdat ze er dagelijks mee geconfronteerd werd op haar werk en ook via de media. Zelf zegt ze dat ze eigenlijk als een mak schaap is meegegaan. In haar omgeving dacht niemand echt anders over de prikken, behalve haar ex-man en haar dochter.

In juli 2021 kreeg Kim de basisserie, in haar geval twee Pfizer-prikken. Na de vaccinaties merkte ze dat ze zich vermoeid voelde. Eind november 2021 kreeg ze plots een dubbele longontsteking die maar niet overging. Begin december belandde ze op de eerste hulp en lag enkele dagen op de longafdeling van het ziekenhuis. Daar ontdekten artsen dat Kim meerdere longembolieën had gehad, oftewel bloedpropjes in haar luchtwegen. Toen ze de artsen vroeg of dit door de prikken kon komen, kreeg ze als antwoord dat het gewoon pech was en niets met de vaccinaties te maken had.

Sindsdien voelt Kim zich lichamelijk en geestelijk compleet gesloopt. Ze kreeg cognitieve klachten zoals brain fog, slechte concentratie, extreme overprikkeling, hoofdpijn en spierpijn. De neuroloog nam haar klachten niet serieus en verwees haar door naar de GGZ. Hij vermoedde een burn-out. Omdat ze medisch niet serieus werd genomen, kwam Kim niet in aanmerking voor bepaalde revalidatieprogramma’s. Ze voelde zich boos, verdrietig en niet gehoord.

Kim probeerde nog te werken, maar haar werkgever zag ook dat het slechter met haar ging. Collega’s merkten dat ze veel fouten maakte. Een maand na de eerste longembolieën kreeg ze bovendien covid en in december 2022 volgde nóg een longembolie.

Kim’s leven staat nu al drie jaar stil. Ze zit voortdurend in de overlevingsmodus. Ergotherapie heeft haar geholpen, en ze probeert elke dag toch in beweging te blijven. Wat haar nu zwaar valt, is de voortdurende onrust en stress door het UWV. Deze instantie gaat onprofessioneel met haar situatie om en maakt grove fouten. Ze voelt zich totaal in de steek gelaten door overheidsinstanties, terwijl ze door het gebrek aan erkenning in grote financiële problemen is geraakt. Ze is inmiddels in bezwaar gegaan. Door de financiële druk is ze geneigd om tóch te gaan werken, terwijl haar lichaam dat eigenlijk niet aankan. Ook heeft ze door deze situatie veel mensen verloren. Kim vertelt dat het een eenzame strijd is.

Haar verhaal werd opgepikt door een journaliste van de regionale krant Tubantia. Het artikel bleek misleidend. In de titel werd ze een Long Covid-patiënt genoemd, terwijl in de tekst (achter een betaalmuur) wel degelijk staat dat ze vaccinatieschade heeft. Dat was niet zo afgesproken. Toch bracht het artikel ook iets goeds. Via deze publicatie kwam ze in contact met lotgenoten, wat ze als steunend ervaart. Kim hoopt nu meer te kunnen bereiken door de krachten te bundelen.

Beluister het gesprek op Spotify.